การเลี้ยงปศุสัตว์ไม่ว่าชนิดใดก็ตาม จำเป็นต้องใช้ทั้งศาสตร์ อันประกอบด้วยความรู้ ความสามารถ ความชำนาญ เทคนิค 

รวมถึงศิลปะ ความยืดหยุ่น การดัดแปลง การสร้างสรรค์ ในการจัดการให้ออกมาผสมกลมกลืน เกิดประโยชน์สูงสุด การจัดการเป็นปัจจัยใหญ่ ที่มีองค์ประกอบ และรายละเอียดมากมาย เช่น การจัดการด้านระบบความปลอดภัยทางชีวภาพ ด้านโรงเรือน ด้านการผสมเทียม ด้านการเลี้ยง ด้านการใช้ยารักษา ด้านการใช้วัคซีนป้องกันโรค ด้านการบริหารงานบุคคล เป็นต้น  

จนมีผู้กล่าวว่า อาการป่วยที่สัตว์เป็น หรือปํญหาที่ฟาร์มเป็นอยู่นั้น อาจไม่ได้มีสาเหตุปฐมภูมิมาจากเชื้อโรคแต่อย่างใด

แท้จริงแล้วมาจากการจัดการที่บกพร่องต่างหาก